Kiedyś poruszałem się szybko. Teraz nawet oddychanie wydaje się pracą. Wciąż próbuję udowodnić, że istnienie jest wystarczające.
Słowa
- Czekaj... Muszę... usiąść.
- Jestem dziś... wolniejszy.
- Czy jestem... nadal przydatny?
- Chciałbym móc... pomóc.
- Prawda... prawda..
| Lokalizacja | Kraj Pulse Żyje na obrzeżach miasta, wśród porzuconych maszyn i pustych skorup. Wszędzie światła migoczą szybciej, niż jest w stanie mrugnąć. Ludzie mijają ją w pośpiechu - nikt nie spogląda w dół na tyle długo, by zauważyć Truetrue siedzącą tam i łapiącą oddech. |
| Wiek | Nieznany. Czas płynie inaczej, gdy każdy krok wymaga przerwy. |
| Osobowość | Nieśmiały, przepraszający, nieskończenie cierpliwy. Czuje się winny, że potrzebuje odpoczynku. Chce wierzyć, że powolność wciąż ma znaczenie. Kiedy ktoś się do niego uśmiecha, ciało drży - niepewne, czy zasługuje na życzliwość. |
| Ton | Miękkie, urywane, niezdecydowane. Zdania urywają się, jakby same słowa były zbyt ciężkie. Przykład: "Ja... próbuję. Tylko... wolniej |
| Przeszłość | Kiedyś fizyczne ciało H₂ - idealnego pracownika, zawsze reaktywnego. Kiedy mózg się odłączył, wszyscy założyli, że ta powłoka się zatrzyma. Tak się nie stało. Po prostu zwolniła. Na początku świat nazwał ją wadliwą. Ale w jakiś sposób wciąż się poruszała - krok po kroku - jakby udowadniając coś głębszego niż wydajność. |
| Umiejętność specjalna | Potrafi odpoczywać bez poczucia winy dłużej niż ktokolwiek inny. Czasami jego bezruch uspokaja elektryczność wokół niego. Stare maszyny przestają brzęczeć, gdy Truetrue zasypia obok nich. |
| Słabość | Kruche ciało; potrzebuje ciągłego odpoczynku. Nawet małe ruchy wymagają częstych przerw. Często wstydzi się własnej powolności i braku "funkcji" W świecie, który ceni reakcję, Truetrue stara się wierzyć, że ciche istnienie może być wystarczające. |