Ήμουν ένας μηχανικός νεοφυών επιχειρήσεων - το είδος που ανέβαινε συνεχώς επίπεδο, κινούταν γρήγορα, έλυνε πράγματα, επαιρόταν για τις "υψηλές επιδόσεις" του

Η εταιρεία μεγάλωσε.
Οι ευθύνες μου αυξήθηκαν.
Ο μισθός μου αυξήθηκε.
Το άγχος μου αυξήθηκε ταχύτερα.

Και τότε η αϋπνία χτύπησε.

Στην αρχή ήταν δύσκολο να κοιμηθώ.
Τότε ήταν δύσκολο να σκεφτώ.
Στη συνέχεια, η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα κάθε φορά που άνοιγα το φορητό μου υπολογιστή.
Τελικά, συνέβη αυτό που φοβόμουν περισσότερο:

Δεν μπορούσα να δουλέψω πια.
Όχι "δεν ήθελε"
Δεν μπορούσα.

Το μυαλό και το σώμα μου απλά σταμάτησαν να συνεργάζονται.
Πείτε το εξουθένωση, αγχώδης διαταραχή, όποια ετικέτα θέλετε..
το μόνο που ήξερα ήταν ότι η μηχανή της "παραγωγικότητας" με είχε τελικά σπάσει.

Και όταν απομακρύνθηκα από τη δουλειά, έχασα όλα όσα με έκαναν να αισθάνομαι πραγματικά ενήλικας:
τη δουλειά μου, το εισόδημά μου, την ταυτότητά μου, την αίσθηση της αξίας μου.

Εκεί ήμουν λοιπόν - ένας πρώην μηχανικός χωρίς ενέργεια, χωρίς καριέρα, χωρίς κατεύθυνση.

Και παραδόξως... ήταν κάπως αστείο.

Γιατί μόλις ο πανικός έφυγε, κοίταξα γύρω μου τη νέα μου ζωή και σκέφτηκα:

Περίμενε... αυτό είναι
Αυτή είναι η κατάρρευση που όλοι φοβούνται
Δεν είναι καν τόσο κακό.

Κοιμόμουν σαν επαγγελματίας.
Έφτιαξα καφέ αργά.
Περπάτησα για να πάρω τα παιδιά μου.
Δεν έκανα απολύτως τίποτα για ώρες.
Και με κάποιο τρόπο ένιωσα πιο ανθρώπινος από ό,τι ποτέ σε μια συνάντηση.

Τότε ήταν που με χτύπησε:

Ίσως το πρόβλημα δεν ήμουν ποτέ εγώ.
Ίσως ο κόσμος -και η εμμονή του με την ατελείωτη ανάπτυξη-
είναι αυτό που έχει χαλάσει.

Καπιταλισμός, κουλτούρα της αρπαχτής, τεχνολογική υπερβολή,
υπερεπένδυση στην ΤΝ,
η πίεση να είμαστε πάντα "καλύτεροι"-
όλα αυτά άρχισαν να φαίνονται απίστευτα ηλίθια.

Έτσι πήρα μια απόφαση:

Αν ο κόσμος είναι τόσο γελοίος,
Θα γελάσω με αυτό.
Και να γελάω και με τον εαυτό μου.

Και έτσι ξεκίνησε ο Booby.

Όχι ως επιχείρηση.
Αλλά ως ένστικτο επιβίωσης.

Άρχισα να δημιουργώ ηλίθια διασκεδαστικά πράγματα:
τσιχλόφουσκες, καραμέλες, ράμεν, μπλουζάκια..
προϊόντα που κάνουν το χάος να αισθάνεται πιο ελαφρύ, μαλακό και ελαφρώς πιο παράλογο.

Όχι "τροφή επιδόσεων"
Όχι "εργαλεία παραγωγικότητας"
Απλά πράγματα που σας βοηθούν να επιβιώσετε στη σύγχρονη ζωή με χιούμορ.

Το Booby μετατρέπει τις μαλακίες του κόσμου σε σνακ.
Γιατί αν μπορούμε να γελάσουμε με το χάος,
μπορούμε να ζήσουμε σε αυτό.