Onlangs heb ik interviewvideo's bekeken van de Japanse start-upgemeenschap, Ik ben onvermijdelijk teleurgesteld. CEO's en oprichters praten over de 'geheimen van succes'. Hoe financiering van investeerders te krijgen en hoe efficiënt te schalen. Waar ze het over hebben is niet verkeerd. Maar waarom? Ergens is er een gevoel van **geest die achterblijft**.
Veel mensen hebben het over zaken doen als een 'spel'. De theorie over hoe je moet winnen. Hoe je punten scoort. Ik weet dat ik in een positie zit waarin ik niets idealistisch of moois kan zeggen. Maar ik ben te gewend om te praten binnen de blik van durfkapitalisten, Ze hebben uit het oog verloren waarvoor ze het spel spelen.
Het importeren van Amerikaanse succesverhalen, Het is echt moeilijk om te zien hoe mensen Amerikaanse succesverhalen importeren en op een vergelijkbare manier reproduceren. Natuurlijk zijn er mensen die zeggen dat ze een andere methodologie gebruiken. Maar is het echt "anders"? Hoe zal het de planeet en de samenleving beïnvloeden? Hoe zal het de planeet en de samenleving beïnvloeden?
Mensen kunnen verschillende motivaties hebben voor hun werk. Maar als ik kijk naar de groep bedrijven waarin VC's investeren, heb ik het gevoel dat er ergens **diversiteit aan het verdwijnen is**. Vooral in de B2B-sfeer, De meeste producten kijken alleen naar "efficiëntie", "reproduceerbaarheid" en "schaal". Het lijkt wel een race om menselijk 'afval' te elimineren.
Kijk naar de huidige situatie in de VS, Zou ik daar echt naar willen streven? Ik voel me er niet langer toe aangetrokken. Ik bedoel, ik ben er **moe** van.
Eerst moet je geld verdienen,' is ons altijd verteld. Maar is dat niet al genoeg? Start-ups die geld verdienen. Ik denk niet dat we nog meer nodig hebben.
Wat we in de toekomst nodig hebben, is een bedrijf dat door de hoofden van mensen waait. Het soort dat zorgt voor gelach, marginaliteit en rust. Deze kleine dingen zullen zeker het volgende startpunt zijn voor deze maatschappij.