Często mówi się, że w Azji Wschodniej "nie ma kultury przedsiębiorczości". Istnieje silna tendencja do unikania ryzyka, a wiele osób wybiera służbę cywilną i stabilność. Kiedy japońskie dzieci są pytane o to, kim chcą zostać w przyszłości, urzędnicy państwowi nadal zajmują wysokie pozycje. Dla kraju, który spędził ostatnie 30 lat na równi pochyłej, jest to w pewnym sensie naturalne. Jednak często powtarzane wezwanie do "dążenia do start-upu" jest nieco nierozsądne.
Wiele dzisiejszych start-upów, "Ile pieniędzy zarobili", a nie "jak bardzo zmienili społeczeństwo" jest osią ich oceny. Nie zaprzeczam temu. Uważam, że jest to działalność niezbędna z punktu widzenia wzrostu gospodarczego. Ale nie jest to powód, by stawiać na nią swoje życie.
Ponieważ-- Ponieważ nie potrzebujemy już tak dużo pieniędzy.
Jedzenie, rozrywka i codzienne potrzeby są tanio dostępne. Niektórzy twierdzą, że Japonia stała się "tanim krajem", Ale z drugiej strony jest to również kraj, w którym spadły koszty utrzymania. Dlatego też zanika uzasadnienie dla nabywania dóbr luksusowych w dużych ilościach. Myślę, że to inteligentni młodzi ludzie rozumieją to lepiej niż ktokolwiek inny.
Mimo to wciąż mówi się nam, abyśmy "odnieśli sukces w start-upach". Ale czym jest sukces? Czy jest to ilość funduszy lub szybkość wyjścia z inwestycji? Jeśli nie ma w nim duchowego spełnienia, W końcu staje się to "nową formą mitu kariery", zarówno w USA, jak i w Japonii.
Jeśli chcemy zachęcać do przedsiębiorczości w prawdziwym tego słowa znaczeniu, Myślę, że poza tym konieczny jest "dialog ze społeczeństwem". Motywacją nie jest "dla siebie", ale "pomaganie innym poprzez siebie". W przeciwnym razie kultura start-upów będzie kłamstwem, W przeciwnym razie kultura start-upów stanie się kolejnym kłamstwem.
Nie chcę potępiać ludzi za bogacenie się. Ale społeczeństwo, w którym "tylko o tym się mówi" jest w jakiś sposób biedne. I to ubóstwo, Jest prawdopodobnie bardziej rozpowszechniona na świecie niż w USA czy Japonii.