Aklını yitiren mühendislik yöneticileri.

07.10.2025

Son zamanlarda ben de biraz deliriyordum. Ekibin satışları hızla büyümüş ve üye sayısı hızla artmıştı. Şirketteki ilk mühendistim ve işe alımlarda görev alıyordum, Yayın döngüsünü ayarlamış ve yapıyı oluşturmuştum. İşler iyi gidiyordu. Sadece rakamlara bakarsanız.

Ancak en dayanılmaz kısmı, işe aldığım birinin sözleşmesini feshetme kararı aldığım zamandı.

Bir fon için çalıştığı dönemde Lehman Brothers'ın çöküşünden sonra bir rehabilitasyon projesinden sorumluydu. Çalışan sayısını 150'den yediye düşürdü. Babamla aynı yaştaki insanlara yarın geri gelmek zorunda olmadıklarını söyledim. Bu deneyimden sonra bir daha insanların işine son vermek zorunda kalacağım bir işte çalışmak istemediğimi biliyordum. Ama yine aynı şeyi yapıyorum.

"Bu kapitalizm, olan bu. Bu doğru. Ekonomi kötüye giderse, işler bozulursa, hissedarların istekleri doğrultusunda, daha az insan olacaktır. Bu ekonomik yapının doğal bir parçasıdır. Ancak sahada olduğunuzda, bu 'kaçınılmaz' olamaz.

Mühendislik mesleği aslında insanlardan uzak durmak üzerine kurulmuştur. İletişim kurmaktan ziyade düşünmeye ve çalışmaya odaklanan bir iş. Böyle bir yerde insanlarla ilişkiyi kesme kararı almak, Bunun doğal olmadığını ve herkes için korkunç olduğunu düşünüyorum.

Yapay zekaya aşina olmayan kişiler. Hız eksikliği olan insanlar. Daha az verimli olduğu düşünülen kişiler. Bu insanlar listeden çıkarıldı. Kafamda anlamış olsam da kalbimin giderek daha fazla kırıldığını hissediyordum.

Bu bir milliyet meselesi değildir. Batılı, Çinli ya da Japon olmanız fark etmez, Birini kestiğinizde göğsünüzdeki ağırlığın aynı olduğunu düşünüyorum. Tek fark bunu gösterip göstermemenizdir.

Start-up'larda, Bazen mühendislerin kendileri de bu 'regülatör valf' rolünü üstlenirler. Verimlilik ve sermaye arasında sıkışıp kalırlar. Peki tüm bunların sonunda geriye ne kalır? Sessiz bir suçluluk duygusu ve kırık bir özgüven.

Bu yapı içerisinde muhtemelen hiç kimse mutlu olmayacaktır. Büyüme karşılığında bir yerlerde insanlar kesiliyor. Kapitalizmde mühendisler öyle, Verimlilik zinciriyle aynı hızda mutsuzluk zincirini de oluşturduklarını hissediyorum.

English · 日本語 · 中文 · 한국어 · Español · Français · Deutsch · Italiano · Português · Português (Brasil) · Nederlands · Русский · Türkçe · Bahasa Indonesia · Polski · Ελληνικά · Български · Čeština · Dansk · Eesti · Suomi · Magyar · Lietuvių · Latviešu · Norsk Bokmål · Română · Slovenčina · Slovenščina · Svenska · Українська

← Back to Essays