Model Bağlam Protokolü (MCP) yayınlandığında, İlk izlenimim 'bu sadece birleşik bir API spesifikasyonu değil' oldu. Yurtdışında demo videoları izledik ve hemen ekip içinde bir MOC (kavram kanıtı) oluşturduk. Bunun kesinlikle yapay zeka için "ikinci işletim sistemi" olacağını düşündük.
---
MCP'ler genellikle USB ile karşılaştırılır. Bu, "YZ'nin harici araçları serbestçe kullanabildiği ortak bir bağlantı noktası" olması anlamında kesinlikle doğrudur. Ancak gerçekten dokunduğunuzda, bir USB'den çok "YZ özellikli kişisel bilgisayar " gibidir.
Daha önce ChatGPT ve Claude vardı, giriş metninin içinde tamamlandı. Ana zayıflık yerel veya uzak harici bağlama (context) erişim olmamasıydı.
Hafızası olmayan bir YZ her seferinde her şeyi sıfırdan düşünecektir. Dış dünyayı bilmeyen bir YZ sonunda sadece 'yenilenebilir'.
---
Ancak MCP'ler bunun ötesine geçmiştir. Dış bağlam artık dahil edilebilir, Yapay zeka artık kendi çalışma ortamına "dokunabilir".**
Bu benim denediğim türden bir yapılandırma.
- Claude Kodu. - BigQuery (iş verilerinin toplanması) - GitHub (kaynak kod deposu) - Notion (iş mantığı dokümantasyonu)
Bunlar MCP aracılığıyla bağlanır, ReAct (Reason + Act) ile çalışmak için Claude Code.
---
Yapay zeka daha sonra otonom olarak çalışmaya başladı. BigQuery'den şemayı okur, Notion'dan mantık referanslama, bir değişiklik planı oluşturmak için GitHub'daki kod.
Beni şaşırtan şey, oradan itibaren 15-20 dakika boyunca tamamen kontrolüm dışında kalmam ve yapay zekanın çalışmaya devam etmesiydi. Try and Error'ı tekrarlarken React'te ön tarafı güncelliyordum.
---
İlk kez yapay zekanın kendi 'düşünce döngüsüne' sahip olduğunu hissettim. Sadece insanlar tarafından yaratılan özellikleri takip etmiyordu, Kendi kararlarını vermek için harici bilgileri de birleştiriyor.
Artık 'üretmiyor', 'harekete geçiyordu'. Yapay zeka öğrendiği modelin dışına çıktı, O an dünyaya ulaştığı andı.
---
Hafıza ve uzun vadeli öğrenme zorlukları hâlâ devam etmektedir. Bununla birlikte, MCP+ReAct ilk "özerklik" işaretlerini göstermiştir.
AI küresel bağlama erişir ve, düşünmek, test etmek ve kendi ellerinden uzaklaşmak. Bu, insanların ilk kez 'kendi kendine düşünen kodu' gördüğü andı.