W czasach pracy fizycznej produktywność była bardzo łatwa do zrozumienia. Widziałem, że komuś pomagam, "Ile zarobiłem?" lub "Ile przeniosłem?". Mogłem zmierzyć swoją pracę w ciągu dnia na podstawie tego, "ile zarobiłem" lub "ile przeniosłem".
Instalacja maszyn zwiększy wydajność. Jeśli dodasz jeszcze jedną osobę, zwiększysz produkcję. Wszystko było wyraźnie połączone.
Ale po tym, jak stali się białymi kołnierzykami, termin "produktywność" stał się coraz bardziej niejasny. Ponieważ **nie jest jasne, co produkujesz**.
Na przykład, Nawet jeśli dopracowałeś swoją prezentację do perfekcji, Jeśli sam projekt nie przejdzie, nic nie zostanie dla firmy. Nawet jeśli napiszesz protokół ze spotkania, jeśli nikt go nie przeczyta, będzie on bez znaczenia. Nawet inżynierowie, jeśli tworzą usługę, z której nikt nie korzysta, To zasadniczo **zerowa produktywność**.
Na tym polega trudność pracy umysłowej. Projekt tego, dlaczego robisz to, co robisz i co robisz, ponieważ nie poruszasz swoim ciałem, Punktem wyjścia dla wszystkiego jest projekt tego, dlaczego robimy to, co robimy i co robimy. Jeśli popełnisz tutaj błąd, bez względu na to, jak bardzo poprawisz wydajność, zwiększysz tylko marnotrawstwo. Nawet jeśli wprowadzimy sztuczną inteligencję, przyspieszy ona tylko bezsensowne procesy.
Ostatecznie istotą pomiaru produktywności jest, To nie szybkość, to nie ilość, to **kierunek**.
Jeśli pracownicy fizyczni muszą myśleć o tym, "jak szybko to zrobić", pracownicy umysłowi muszą myśleć o tym, co zrobić. W chwili, gdy o tym zapominamy, W chwili, gdy o tym zapominamy, stajemy się ludźmi, którzy tylko udają, że pracują.
W pogoni za produktywnością, Czy straciliśmy z oczu to, co jest naprawdę przydatne? Nadszedł czas, aby to przemyśleć, W erze pracowników umysłowych, **Najważniejszą "produkcją "** w erze pracowników umysłowych może być zakwestionowanie tego.