Πρόσφατα στο Reddit και στο X (Twitter), 'Δεν μπορείς να κάνεις αίτηση σε 200 εταιρείες και να πάρεις μια συνέντευξη' ή 'Πρέπει να υποβάλεις 1.000 αιτήσεις για να αξίζει τον κόπο'. Βλέπω πολλές τέτοιες αναρτήσεις.
Ειλικρινά, αισθάνομαι άβολα και με τα δύο.
---
### Δυσφορία των επιχειρήσεων
Πρώτον, η εταιρική πλευρά.
Δεν έχει σημασία πόσο καλός είσαι, Αν η κουλτούρα ή η χημεία της ομάδας δεν είναι σωστή, Όλοι γνωρίζουν ότι αν δεν ταιριάζουν με την κουλτούρα ή την ομάδα, θα παραιτηθούν μέσα σε λίγους μήνες.
Και όμως, η ίδια η δομή που πιστεύει ότι "μπορώ να διαλέξω το κατάλληλο άτομο από τις χιλιάδες αιτήσεις που έρχονται" Νομίζω ότι η ίδια η δομή είναι αλαζονική.
Εγώ ο ίδιος εξέτασα κάποτε εκατοντάδες αιτήσεις, είδα υποψηφίους από το εξωτερικό και από την Ιαπωνία. Αλλά ειλικρινά πίστευα ότι δεν ήταν *δεν* ανθρώπινη δουλειά.
Αυτό που πραγματικά χρειάζεται δεν είναι να "ψάξουμε ανάμεσα σε χιλιάδες", Αντίθετα, αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι να δημιουργηθεί μια "δομή αμοιβαίας κατανόησης" από την αρχή**.
---
### Δυσφορία των ατόμων που αναζητούν εργασία
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει επίσης μια αίσθηση δυσφορίας εκ μέρους των αιτούντων.
Το κυνήγι εργασίας σήμερα είναι σαν το Tinder. 'Like', 'dislike', 'apply', 'go through'. Παίρνεις μια απόφαση με βάση την εντύπωση ενός κλάσματος του δευτερολέπτου, και όλα γίνονται με ένα κλικ.
Αλλά για να ξεκινήσει μια σχέση με τέτοιο τρόπο, Μπορεί να δημιουργηθεί βαθιά ενσυναίσθηση και συμβατότητα σε μια τέτοια σχέση;
Να το συγκρίνετε με την αγάπη και το γάμο, Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να μπορείτε να πείτε "αγαπώ αυτό το άτομο" και "γιατί αγαπώ αυτό το άτομο". Πρέπει να είστε σε θέση να του το πείτε με τα δικά σας λόγια.
---
### Τι σκέφτομαι για την εμπειρία μου.
Όταν ήμουν 24 ετών, βρήκα την πρώτη μου δουλειά, μια εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου που δεν ήταν καταχωρημένη σε ιστοσελίδες εργασίας.
Αυτή η εταιρεία διοικείται από ένα μόνο άτομο, τον διευθύνοντα σύμβουλο, Προφανώς δεν υπήρχαν μηχανικοί. Αλλά υπήρχαν ενδείξεις ότι το προϊόν πουλούσε καλά.
Έτσι έστειλα αυτό στη φόρμα αναζήτησης.
> "Μπορώ να δουλέψω για σένα; Μπορώ να κάνω αυτά τα πράγματα."
Ευτυχώς, προχώρησα σε συνέντευξη και προσλήφθηκα. Αυτό ήταν πριν από μια δεκαετία, Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που η δουλειά κρίθηκε από τη διασταύρωση του "πάθους" και της "τύχης".
---
### Τώρα είναι η ώρα να χρησιμοποιήσετε την ΤΝ "αντίστροφα".
Τώρα με τεχνητή νοημοσύνη, Είναι εύκολο να δημιουργήσετε μια πρόταση για κάθε εταιρεία. Γι' αυτό πιστεύω ότι είναι καλύτερα να αυτοματοποιήσουμε την κατανόηση** παρά να "αυτοματοποιήσουμε" τη διαδικασία υποβολής αιτήσεων.
Αφήστε την Τεχνητή Νοημοσύνη να οργανώσει τις σκέψεις σας, "Τι μπορεί να κάνει αυτή η εταιρεία για μένα;" σε μια γλώσσα, και στη συνέχεια να κάνει μια λεπτομερή πρόταση σε κάθε εταιρεία.
Με αυτόν τον τρόπο, αντί να κάνετε αίτηση σε 200 εταιρείες, Η πιθανότητα να προχωρήσει η ζωή σας με μία εταιρεία είναι πολύ μεγαλύτερη.
---
### Δομές που δεν "επιλέγονται" μεταξύ τους.
Η τρέχουσα αγορά εργασίας, Νομίζω ότι τόσο οι εταιρείες όσο και οι αναζητούντες εργασία είναι και οι δύο δυστυχισμένοι.
Οι εταιρείες επιλέγουν ανθρώπους βάσει "προδιαγραφών", Οι αναζητούντες εργασία επιλέγουν εταιρείες με βάση τις "προϋποθέσεις". Και οι δύο πλευρές αντιμετωπίζονται ως αριθμοί, όχι ως άνθρωποι.**
Αλλά ποια είναι η αξία της εργασίας στην πραγματικότητα, "Τι μπορούμε να δημιουργήσουμε μαζί;"
---
Αν η τεχνητή νοημοσύνη εξελιχθεί, Βιογραφικά σημειώματα, δεξιότητες και χαρτοφυλάκια, θα ομογενοποιηθούν.
Γι' αυτό το τελευταίο πράγμα που μένει είναι το συναίσθημα.* Γιατί αυτή η εταιρεία; Γιατί αυτό το άτομο;
Το κυνήγι εργασίας στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, Δεν είναι πλέον ένας "διαγωνισμός προδιαγραφών", *Θα πρέπει να είναι σχεδιασμένο με συναίσθημα και ενσυναίσθηση.